چکیده: شمع‌های انرژی به عنوان فونداسیون‌های عمیق باربری عمل می‌کنند که از طریق ادغام با مبدل‌های حرارتی زمین گرمایی، تبادل حرارت پایدار با انرژی زمین گرمایی کم‌عمق را امکان پذیر ‌می‌نمایند. با این وجود، عملکرد حرارتی شمع‌های انرژی، امکان انبساط و انقباض آن‌ها را فراهم نموده که می‌تواند بر اندرکنش شمع و خاک اطراف، تأثیر بگذارد. بررسی پاسخ ترمومکانیکی و ظرفیت باربری شمع‌های انرژی تحت سرمایش و شرایط مهار انتهایی متفاوت، حوزه‌ای است که همچنان به تحقیقات گسترده‌ای نیاز دارد. برای پاسخ به این مسئله، شش آزمایش بر روی یک شمع انرژی بتنی با مدل‌سازی فیزیکی g1 در ماسه خشک با تراکم نسبی 48% انجام شد. آزمایش‌ها، بر روی شمع‌های انرژی نیمه شناور و شمع‌های انرژی اتکایی تحت سرمایش یکنواخت، در حالی که دمای میانگین شمع‌ها تغییر کرده بود، انجام شد. تغییرات ظرفیت باربری شمع با تعیین حداکثر نیروی ترمومکانیکی ایجاد شده در هر آزمایش محاسبه شد. نتایج تحقیق نشان دادند که ظرفیت باربری شمع نیمه شناور در مقایسه با شمع اتکایی به طور قابل توجهی تحت تأثیر کاهش دما قرار گرفته است. به بیان دقیق‌تر، در شرایط بارگذاری مکانیکی یکسان، حداکثر کاهش ظرفیت باربری شمع نیمه شناور و اتکایی، به ترتیب برابر 4/13 و 5/5 درصد تعیین شد. این پدیده را می‌توان به تمایز در مکانیسم‌های انتقال بار میان دو نوع فونداسیون نسبت داد؛ جایی که کاهش مقاومت اصطکاکی جدار، تأثیر قابل توجهی بر کاهش ظرفیت باربری شمع نیمه شناور، در مقایسه با شمع اتکایی داشته است. علاوه بر این، یک آنالیز مقایسه‌ای میان مقادیر نشست، تنش‌های محوری و اصطکاک جدار بسیج‌شده ناشی از انواع بارگذاری‌های مختلف انجام شد.